Wentylacyjno-odwadniający szyb Prittwitz (w dwudziestoleciu międzywojennym przemianowany na „Wodny”) posiadał charakterystyczną wieżę, stylem nawiązującą do architektury pałacyku/zameczku, zlokalizowanego nieopodal (istniejący do dziś Pałacyk Prittwitz przy ul. Krakowskiej 81-83). Powstał dla kopani „Wildensteinsegen”, nadanej w 1856 roku kupcowi Gustawowi Drescherowi z Wrocławia. Szyb wydrążono w latach 1859 –1867, jednakże charakterystyczna wieża została wzniesiona prawdopodobnie między rokiem 1875 a 1880. Szyb zaopatrywał następnie Nikiszowiec i Giszowiec w wodę, którą wydobywano z pokładów oligoceńskich.
Obiekt nadszybia nie przetrwał do czasów współczesnych. Posiadał maszynę wyciągową, kotłownię i łaźnię. Wzniesiono go jako wieżę o basztowej formie typu Malakov. Przed 1904 rokiem został nadbudowany. Ze względu na naturalny proces łączenia odrębnych kopalń i pól górniczych w jeden podmiot gospodarczy zarząd spółki „Giesche” postanowił włączyć pole „Wildensteinsegen” do kopalni „Giesche” (obecnie „Wieczorek”) w 1883 roku.
Szyb „Prittwitz” kopalni „Giesche” (niem. Prittwitz Schacht) swoją nazwę wziął od Wilhelma von Prittwitza – jednego z urzędników spółki „Giesche”, który był członkiem Kolegium Reprezentantów Spółki. Często jednak nazwa budynku błędnie tłumaczona jest pochodzeniem od nazwiska roździeńskiego urzędnika Ernsta von Prittwitz und Gaffron – jednego z dobrodziejów kościoła ewangelickiego w Szopienicach.
Artykuł został opublikowany w „Miesięczniku Roździeńskim”, nr 8-9/2019 (sierpień-wrzesień 2019), str. 12.
Kupę historii. Ciekawe publikacje. Czlowie ciągle się uczy.