Historia HMN w punktach

data

wydarzenie

1704r.

Odkrycie przez Jerzego Gieschego kruszcu zawierającego galman na ziemiach Bytomskich i Tarnogórskich i założenie firmy.

1792r.

W hucie Szkła w Wesołej koło Mysłowic Jan Christian Ruberg po wieloletnich doświadczeniach otrzymał pierwszy metaliczny cynk ze spieku wielkopiecowego. Huta Królewska posiadała bardzo dużo spieków dlatego w jej oddziale zwanym Lydognia powstała produkcja cynku metodą Ruberga.

1817r.

Odkrycie Kadmu

1823r.

na Górnym Śląsku znajdowało się już 26 hut. Wyprodukowano 6878 ton cynku, a w 1825r. już 11 916 ton. Pewność pracy i ekonomiczność była uwarunkowana dostępem do złóż galmanu i bliskie sąsiedztwo kopalni węgla kamiennego. Firma Giesche będąca bogatym właścicielem złóż rudy galmanowej w Szarleju koło Bytomia oraz kopalni węgla koło Szopienic zdecydowała na budowę huty cynku w rejonie Szopienic, Roździenia i Dąbrówki Małej.

1834r.

Budowa Huty rozpoczęta budowę 10 marca 1834, 1 sierpnia 1834 r. zapalono pierwszy piec, a 20 października 1934r. uruchomiono już 6 podwójnych pieców destylacyjnych i wyprodukowano 257 ton cynku. Na część ówczesnego kierownika Wilhelma von Kessel nazwano ją „Wilhelmina”.

1845r.

uruchomienie produkcji kadmu. W tym celu wydzielono tylko część mufli pieca muflowego.

1860r.

pracujące 94 piece dają 4554 ton cynku rocznie, zbudowano dużą muflarnię (do produkcji mufli dla pieca muflowego), uruchomiono konną kolejkę łączącą kopalnię Jutrzenka z Hutą, dołączono hutę do sieci konnej kolei wąskotorowej prowadzącej z Bytomia przez Katowice, Janów do Brzezinki ułatwiając dowóz galmanu z Kopalni Szarlej jak również wywóz cynku na sprzedaż.

1861r.

Giesche koncentruje produkcje cynku w Szopienicach kupując hutę Paweł w Dąbrówce Małej wykorzystując ją do prac doświadczalnych przy wykorzystywaniu nowych piecy do ubożejących rud galmanowych. Uruchomiono w tym celu pierwszy na Śląsku według patentu Siemensa piec regeneratywny opalany gazem czadnicowy.

1864r.

W Szarleju obok rudy galmanu wydobywano również rudę ołowiowiu, podjęto decyzję o budowie obok huty Paweł huty ołowiu „Walter-Croneck”. Zbudowano ją w 1864 i w 1865r. wyprodukowano 1429 ton ołowiu, 259 ton glejty, 1098 kg srebra.

1866r.

po raz pierwszy zastosowano sztuczny dmuch powietrza do pieców destylacyjnych cynku.

1868r.

wprowadzono opalanie pieców cynkowych gazem czadnicowym, przeprowadzono pierwsze próby z piecem regeneratywnym według patentu Siemensa.

1869r.

Przy hucie cynku „Paweł” wybudowano fabrykę wyrobów ogniotrwałych.

1875r.

W RoĄdzieniu uruchomiono prażalnię blendy cynkowej „Recke” z piecami ręcznymi według patentu Hasenclevera oraz pierwsz? fabrykę kwasu siarkowego systemem komorowym z wykorzystaniem gazów po prażeniu blendy cynkowej

1876r.

Rozbudowano hutę „Paweł” o tzw. Nową hutę.

1878r.

w hucie ołowiu uruchomiono walcownię blach i prasownię rur ołowianych.

1880r.

Przejęcie huty cynku Norma w Dąbrówce Małej, uruchomiono wytwórnię tlenków ołowiu oraz śrutownię, a w 1882r. produkcję plomb ołowianych.

1897r.

Uruchomiono hutę cynku „Bernhardi” w Roździeniu

1900r.

Szopienickie huty wytworzyły łącznie 24.822 tony cynku 24,3% produkcji na Górnym Śląsku

1901r.

Uruchomiono na terenie huty „Bernhardi” pierwszej na Śląsku mechanicznej prażalni blendy cynkowej „Lieres” wraz z fabryką kwasu siarkowego systemem kontaktowym.

1904r.

U r u c h o m i o n o w a l c o w n i ę c y n k u

1906r.

Hutę cynku „Bernhardi” powiększono o nową halę z piecami dwukondygnacyjnymi typu „Ferrariego”.

1908-11r.

Zespół szopienickich hut powiązano parową koleją wąskotorową, rozwijała się Górnośląska Kolei Wąskotorowa

1908r.

rozpoczęto budowę kompleksu I zakładów

1912r.

Uruchomiono prażalnię „Saeger” z piecami mechanicznymi „Hegelera”

1912r.

Uruchomiono fabrykę kwasu siarkowego systemem komorowym

1912r.

Uruchomiono hutę cynku Uthemann z trzykondygnacyjni piecami destylacyjnymi typu belgijskiego.

1913r.

Zespół szopienickich hut cynku wyprodukował 42.000 ton cynku

1922r.

Górny Śląsk pod administracją polską

1925r.

w hucie cynku Uthemann uruchomiono III halę z pięcioma piecami trzebińskimi

1927r.

Zatrzymano hutę cynku „Wilhelmina”

1928r.

uruchomiono nowoczesny Zakład Elektrolizy Cynku

1928r.

w prażalni „Saeger” zastąpiono piece „Hegelera” piecami typu „Wedge’a” uruchomiono spiekalnie „Dwight-Loyd”

1929r.

unieruchomiono hutę cynku „Paweł”

1930r.

Unieruchomiono prażalnię blendy i fabrykę kwasu siarkowego „Recke”

1930r.

uruchomiony zakład kadmu

1931r.

Unieruchomiono hutę cynku Bernhardi i prażalnię z fabryką kwasu siarkowego „Lieres”

1932r.

Ogólnoświatowy kryzys produkcja cynku spadła z 58.250 t w 1930r. do 32.527 t a załoga zmalała z 4000 do 1087 robotników.

1934r.

ożywienie gospodarki

1935r.

uruchomiono nową fabrykę tlenków ołowiu

1941r.

uruchomiono oddział stopów cynkowych

1944r.

w prażalni „Saeger” uruchomiono fabrykę siarki elementarnej

1945r.

27 stycznia wojska radzieckie wkraczają do Szopienic

1948r.

w wydziale prażalni przebudowano piece na zawiesinowe i uruchomiono fabrykę kwasu siarkowego systemem wieżowym

1949r.

uruchomiono wydział Rafinerii Miedzi

1950r.

przejęto hutę „Kunegunda”.

1952r.

przebudowa wydziału elektrolizy cynku o tkz II Elektrolizę z docelową produkcją 52.000 t cynku

1952r.

W prażalni Huty Ołowiu w miejsce zatrzymanej konwertorowej spiekalni galen wybudowano taśmę spiekalną typu „Dwidht-Loyd”

1952r.

W walcowni ołowiu zamontowano nową walcarkę do blach typu „Skoda”

1954r.

Wydział Walcowni Cynku wyposażono w nową walcarkę taśm typu „Skoda”

1955r.

W hucie ołowiu wybudowano trzeci piec szybowy.

1955r.

Oddano do ruchu oddział przerobu szlamów anodowych, z uruchomieniem produkcji metalu Dore’a.

1956r.

Unieruchomiono prażalnię blendy w hucie Kunegunda

1957r.

W Wydziale Prażalni uruchomiono doświadczalny piec fluidyzacyjny do prażenia blendy

1957r.

W wydziale prażalni oddano do eksploatacji oddział ciekłego dwu tlenku siarki.

1958r.

W Wydziale Rafinerii Miedzi na bazie odzyskiwanego od 1953r. siarczanu niklu uruchomiono produkcję niklu metalicznego.

1958r.

W Hucie Ołowiu wymieniono kotły rafinacyjne na 100 tonowe.

1961r.

W Hucie Ołowiu zainstalowano drugą taśmę spiekalną typu „Dwight-Loyd”

1962r.

Unieruchomiono piec do rektyfikacji cynku typu „New Jersey” w Hucie „Kunegunda”

1962-63r.

Uruchomiono Centralną Elektrociepłownię

1963r.

Unieruchomiono ostatnie piece cynkowe w hucie „Kunegunda”

1963r.

Oddano do eksploatacji oddział produkcji siarczanu cynku.

1963r.

W Hucie Ołowiu nowy, duży prostokątny piec szybowy zastąpił trzy małe piece okrągłe

1964r.

Wstrzymano produkcję siarki elementarnej

1964r.

Uruchomiono piec typu „Thede” w wydziale Huty Cynku

1964-65r.

Uruchomiono II etap budowy Centralnej Elektrociepłowni I i II kompleks

1965-66r.

W Hucie Ołowiu uruchomiono odpylnię workową

1965-68r.

Po modernizacji i intensyfikacji wydziału Elektrolizy Cynku osiągnięto zdolność produkcyjną 52.000 ton cynku

1966r

. W wydziale Rafinerii Miedzi uruchomiono produkcję wlewków miedzianych

1966r.

W Hucie Ołowiu wybudowano nową halę rafinacyjną

1967r.

W Hucie Ołowiu wybudowano piec typu „Dörschla” oraz piec obrotowy do przerobu odpadów i złomu ołowiu.

1967-72r.

Gazyfikacja kompleksów II i III

1970r.

Przystąpiono do realizacji inwestycji Zakładów Przetwórstwa Miedzi.

1973r.

Uruchomiono wydział Walcowni Bruzdowej

1975r.

W Hucie Ołowiu unieruchomiono produkcję tlenków.

1975r.

W Zakładzie Kadmu stary sposób produkcji w piecach destylacyjnych zast?piono metod? przetopu gąbki kadmowej w piecu indukcyjnym.

1976r.

Oddano do eksploatacji wydział Odlewni Wałków i Tulei

1976r.

Unieruchomienie wydział Huty Cynku (metoda ogniowa)

1977r.

Uruchomienie wydziału Walcowni Taśm z miedzi i jej stopów.

1981r.

unieruchomiono w Hucie Ołowiu piec szybowy.- konsekwencja odkrycia w 1976r. ołowicy u dzieci przez dr. Jolantę Król

1981r.

W wydziale Prażalni unieruchomiono piece zawiesinowe oraz oddział produkcji kwasu siarkowego.

1982r.

uruchomienie oddziału elektrorafinacji ołowiu.

1982r.

Wstrzymano produkcję siarczanu cynku.

1983r.

Uruchomienie produkcji siarczanu magnezu.

1983r.

Uruchomienie instalacji do otrzymywania selenu technicznego.

1989r.

unieruchomienie wydziału Rafinerii Miedzi

2002r.

czerwiec – zatrzymano produkcję cynku

2008r.

26 września – Otwarcie likwidacji Spółki

2015r.

11 czerwca – Otwarcie Muzeum Hutnictwa Cynku w walcowni